رئالی‌ها در اوایل دهه هشتاد ، وضعیت چندان مناسبی نداشتند و نتوانستند لالیگا را فتح کنند تا اینکه گروهی از بازیکنان لیگ اسپانیا به تیم آمدند و با خود موفقیت را به همراه داشتند. یک روزنامه نگار اسپانیایی عنوان کرکس‌ها را برای آن تیم انتخاب کرد که به‌خاطر 5 بازیکن فوق‌العاده آن بود که شامل امیلیو بوتراگوئنو، مانوئل سانچز، مارتین وارکوئز، میشل و میخل پاردخا می‌شد. کرکس‌ها (که بعداً با رفتن پاردخا به رئال ساراگوسا ، به گروهی 4 نفره تبدیل شد)، در کنار بازیکنانی چون فرانسیسکو بویو که دروازه بان تیم بود و یا مهاجم خود، هوگو سانچز، یکی از بهترین تیم‌های نیمه دوم دهه 80 در اسپانیا و اروپا بودند و موفق شدند 2 جام یوفا، 5 لیگ اسپانیا پیاپی، یک جام حذفی اسپانیا و 3 سوپر کاپ اسپانیا را کسب کنند. اما این تیم رویایی و گروه کرکس‌ها، در اوایل دهه 90 و با جدایی امیلی بوتراگونو، مارتین وازکوئز و میشل از تیم، از هم پاشید.

در سال 1996 ، لورنسو سانز، مدیر باشگاه، تصمیم گرفت تا فابیو کاپلو را به عنوان مربی تیم انتخاب کند. گرچه دوران مربیگری کاپلو تنها یکسال طول کشید اما آنها توانستند عنوان قهرمانی را کسب کنند و بازیکنانی چون روبرتو کارلوس ، پدراگ میاتوویچ ، داور شوکر و کلارنس سیدورف برای تقویت تیمی که خود بازیکنانی چون رائول ، فرناندو هیرو ، ایوان زامورانو و فرناندو ردوندو را داشت، به تیم اضافه شدند تا اینکه تیم توانست با این بازیکنان (به همراه فرناندو مورینتسی که در سال 1997 به تیم آمد) تحت هدایت یاپ هینکس پس از 33 سال انتظار، هفتمین جام اروپایی خود را کسب کنند. آنها در فینال به لطف تک گل میاتوویچ موفق شدند یوونتوس را شکست دهند. دو سال بعد نیز ئالی‌ها موفق شدند تا با درخشش رائول، هشتمین جام اروپایی خود را با شکست 3-0 والنسیا کسب کنند